راهنمای ورزش ایمن برای افراد مبتلا به دیابت نوع 1
24 ژانویه2017- یک تیم بین المللی از محققان و پزشکان به رهبری پرفسور Riddell از دانشگاه York مجموعهای از دستورالعملهای ورزشی منتشر کردهاند که به افراد مبتلا به دیابت نوع 1 کمک میکند با آرامش خیال بدون نگرانی از نوسانات قندخون به ورزش بپردازند.
این دستورالعمل با توجه به اهداف قند خون بیماران برای انجام ورزش بصورت ایمن و موثر و با در نظر گرفتن تنظیمات لازم برای دوز انسولین و جنبههای تغذیهای بیماران تدوین شده است تا از نوسانات قند خون مرتبط با ورزش در این افراد جلوگیری کند.
پرفسور Riddellعضو هیئت علمی دانشگاه بهداشت دانشگاه York در تورنتو میگوید: انجام ورزش منظم میتواند به افراد دیابتی برای دستیابی به مقدار چربی خون طبیعی، حفظ وزن و ترکیب بدنی، تناسب اندام و رسیدن به اهداف قند خون کمک کند اما افراد مبتلا به دیابت نوع 1 به دلیل ترس از هیپوگلایسمی، از دست دادن کنترل قند خون و دانش ناکافی از مدیریت ورزش، از انجام آن صرفنظر میکنند. موانع ذکر شده، چالشهای بزرگی برای افراد مبتلا به دیابت نوع 1 و مراقبین بهداشتی آنها است. این دستورالعمل اولین مجموعه از دستورالعملهایی است که حاصل اجماع نظرات کارشناسان برجسته در این زمینه می باشد.
پرفسور Riddell که مسئولیت هدایت 21 کارشناس بین المللی را برای نگارش این دستورالعمل بعهده داشت، میگوید: بیماران مبتلا به دیابت نوع 1 باید مقدار قندخون خود را قبل، در حین و پس از انجام ورزش اندازهگیری کنند.
محققان برای مدت دو سال به بازنگری مطالعات مشاهداتی و کارآزماییهای بالینی در مورد مدیریت ورزش منظم برای افراد مبتلا به دیابت نوع 1 پرداختند. این دستورالعمل در مجله ی The Lancet Diabetes & Endocrinology منتشر شد و بودجهی انجام این تحقیقات توسط سازمان جهانی پیشرو در تحقیقات دیابت نوع 1"JDRF" تأمین شد.
نویسندگان خاطر نشان کردند که اکثر بیماران مبتلا به دیابت نوع 1 درحال حاضر یا دچار اضافه وزن هستند یا چاق می باشند و تمایلی به انجام فعالیت بدنی منظم ندارند. درصد زیادی از بیماران قادر به حفظ وزن خود در محدودهی سالم نیستند و همچنین این افراد موفق به انجام حداقل نیاز ورزشی که انجام فعالیت ایروبیک متوسط تا شدید به میزان 150 دقیقه در هفته است، نشدهاند. این وضعیت درست مخالف وضعیت بیماران مبتلا به دیابت نوع 1، در چند دههی قبل است که اکثر نسبتاً لاغر و فعال بودند.
پرفسور Riddellافزود: انجام ورزش منظم به بیماران در رسیدن به اهداف درمانی آنها (قندخون، وزن، چربی خون، فشارخون) کمک میکند، بویژه در کودکان مبتلا به دیابت نوع 1، ورزش منظم به کاهش پروفایل خطر بیماریهای قلبی عروقی کمک کرده و به بهبود احساس سلامت و کاهش متوسط قند خون آنها (HbA1c) کمک میکند. در میان بیماران بزرگسالی که دارای فعالیت منظم و بیشتر بدنی هستند ابتلا به عوارض چشمی و کلیوی دیابت کمتر است. آنها همچنین شانس بهتری برای دستیابی به مقدار هدف هموگلوبین A1c، فشارخون، نمایهی تودهی بدنی سالم (BMI) نسبت به بیماران غیر فعال دارند.
دکتر Lhoretمدیر بخش تحقیقات بیماریهای متابولیک در موسسهی تحقیقات بالینی مونترال میگوید: این دستورالعمل در پاسخ به نیاز مهم و تحقق نیافته ی بیماران مبتلا به دیابت نوع 1 برای رسیدن به اهداف ورزشی و مدیریت بیماری آنها تدوین گردید و به بیماران و متخصصان مراقبتهای بهداشتی کمک می کند که بر موانع مختلف ورزشی غلبه کنند که به نوبهی خود میتواند به این افراد برای دستیابی به مزایای بسیار زیاد فعالیت بدنی بویژه خواص درمانی آن کمک نماید.
به طور کلی، ورزشهای هوازی(مانند پیاده روی، دویدن سبک، دوچرخهسواری سبک) با کاهش قند خون بیماران همراه می باشد، در حالیکه ورزشهای بی هوازی (مانند دو سرعت، وزنه برداری سنگین، ورزشهای اینتروال مانند هاکی) با افزایش موقت مقدار قند خون همراه هستند. هر دو شکل ورزش میتواند موجب هیپوگلایسمی (افت شدید قندخون) در اواخر دورهی ریکاوری شود و غالباً این اتفاق در زمانی که افراد خواب هستند، بوقوع میپیوندد. بنابراین درک روشنی از فیزیولوژی انواع مختلف ورزشها و تغییراتی که میتواند بر مقدار قندخونبرجا گذارد، به ابداع یک استراتژی مدیریتی قند خون بی خطر و موثر کمک کرده و به بیماران اطمینان میدهد که با انجام ورزش خطری آنها را تهدید نخواهد کرد.
منبع و سایت خبر:
The Lancet Diabetes & Endocrinology, 2017; DOI: 10.1016/S2213-8587(17)30014-1
www.sciencedaily.com/releases/2017/01/170124111458.htm